Elisabeth Kubler-Ross

"İnsanlar vitray pencereler gibidir. Güneş çıktığında parlıyorlar ve parlıyorlar, ancak karanlık çöktüğünde gerçek güzellikleri ancak içeriden bir ışık olduğunda ortaya çıkıyor."

"Kanyonları fırtınalardan korursanız, oymalarının gerçek güzelliğini asla göremezsiniz."

"Çocuklarıma, öldüğümde mezun olmamı kutlamak için gökyüzüne balonlar salmalarını söyledim. Benim için ölüm bir mezuniyettir."

"Ölmek üzere olan bir hastayla kelimelerin ötesinde bir sessizlik içinde oturmak için gereken güce ve sevgiye sahip olanlar, bu anın ne korkutucu ne de acı verici olduğunu, aksine bedenin işleyişinin huzurlu bir şekilde durması olduğunu bileceklerdir."

"Bizi endişelendirmesi gereken şey fiziksel bedenin sonu değil. Daha doğrusu, kaygımız hayattayken yaşamak olmalı; kim ve ne olduğumuza dair dışsal tanımlara uymak üzere tasarlanmış bir cephenin arkasında yaşamanın getirdiği ruhsal ölümden içsel benliğimizi kurtarmak olmalı."

"Bir insanın huzur dolu ölümünü izlemek, bize uçsuz bucaksız bir gökyüzündeki milyonlarca ışıktan biri olan kayan bir yıldızın kısa bir an için parlayıp sonsuz gecede sonsuza kadar kaybolmasını hatırlatır."